zielony Grochowiska-Wiślica

Opis

Szlak zielonyokrężny pieszy Grochowiska – Wiślica. Centralna Ewidencja Szlaków Turystycznych numerSW-7523-z pieszy

Trasa z nieczytelnym oznakowaniem z roku 1987. Obecnie prowadzone są prace nad planowanymi zmianami trasy oraz jego ponownym oznakowaniem.

0,0 km Grochowiska pomnik-1,5km Kameduły-6,0 km Galów-9,5 km Szaniec-13,0 km Zwierzyniec PKS-14,5 kmElżbiecin-18,0 kmZbrodzice-24,5 km Żerniki Górne-26,0 km Szczaworyż-29,0 km Nowa Wieś-31,0 km Strzałków-32,5 km Smogorzów-34,0 km Stare Prusy-37,0 km Stopnica-39,0 km Wolica-45,0 km Magierów PKS-50,0 km Włosnowice-53,0 km Solec-Zdrój PKS-56,5 km Chinków-59,0 km Rzegocin-62,0 km Badrzychowice 63,0 km-Strożyska-66,0 kmSępichów-69,5 km Nowy Korczyn-71,0 km-prom na Wiśle-74,0 km Winiary PKS-76,5 km Stary Korczyn PKS-80,5 km Czarkowy PKS-82,5 km Kocina PKS-84,5 km Wawrocice-86,0 km Brodek-89,0 km Koniecmosty-90,5 km Wiślica PKS . Łączna długość 90 km.

Odnowione jest oznakowanie w Zbrodzicach w związku z pracami przy szlaku czarnym.

Opis szlaku z roku 1987:

Szlak jest podzielony na pięć odcinków, które pokonywać można oddzielnie

a. Grochowiska-Zwierzyniec  (16 km)

Szlak rozpoczyna się w miejscowości Zwierzyniec przy trasie krajowej nr 73 Busko - Kielce. Z przystanku PKS kierujemy się na zachód. Droga wiedzie przez wąwóz porośnięty lasem. Po przejściu ośmiuset metrów dochodzimy do centrum wsi. Nazwa Zwierzyniec prawdopodobnie pochodzi od zagród zwierzyny łownej dla Szanieckiego dworu..
Skręcając przy świetlicy wiejskiej na południe dojdziemy do urokliwego miejsca widokowego. Stąd rozpościera się widok na południową część Kotliny Borzykowskiej zamkniętej w tym miejscu wzgórzami Garbu Pińczowskiego, pokrytego zabudowaniami miejscowości Busko-Zdrój, Mikułowic, Nowego Folwarku i Kameduł.
Powracając na szlak przy świetlicy wiejskiej, kierujemy się w dalszym ciągu na zachód. Na zakręcie drogi asfaltowej wiodącej na północ, schodzimy z niej kierując się cały czas prosto na zachód dochodzimy po około 1300m. do przysiółka Wymysłów skąd w lewo od szlaku 50 m znajduje się źródło. Dalej ta malownicza ścieżka biegnie trawersem, łącząc się ze ścieżką przyrodniczo-krajobrazową Szaniec-Kurzejów-Wymysłów-ZwierzyniecMijamy wychodnię bardzo kruchego wapienia. Liczne w tym miejscu odsłonięcia skalne prowadzą do miejscowości Szaniec.

W Szańcu przecinamy szosę obok przystanku PKS i przed cmentarzem skręcamy w lewo. Na cmentarzu tym znajduje się kaplica z 1876r i groby strzelców podhalańskich poległych w boju z hitlerowcami pod Broniną. Za nim po prawej podłużne wzniesienie. Jest to góra Kamnica z kamieniołomem wapienia. Z tego kamienia wznosi się wiele budynków w okolicznych wioskach. Dochodzimy do wsi Galów (5,8 km). Tutaj mijamy przystanek PKS (7 km), pokonujemy wzniesienie i opuszczamy główną drogę. Trasa prowadzi wzdłuż toru kolejowego Busko-Kielce, a potem przez pola (nie skręcając w prawo!) do przysiółka Jata (10 km). Przez las do przejazdu kolejowego (11,5 km). Nasz szlak nie przekracza toru i skręca w prawo. Pod znakiem drogowym "stop" polny głaz, a za nim wypisany rok 1863. Znajdujemy się właśnie na polu bitwy z powstania styczniowego. Tu wchodzimy do pobliskiego lasu, mijamy gajówkę i dochodzimy do pamiątkowego kamienia ustawionego w 110 rocznicę bitwy. Obok rosną malowniczo poskręcane sosny. Miejsce to znajduje się we wsi Grochowiska. Jest to miejsce sobotnio-niedzielnych wycieczek mieszkańców Buska i Pińczowa oraz kuracjuszy z buskiego uzdrowiska. Tu kończy się szlak zielony.

b. Zwierzyniec - Stopnica (24 km)

Od przystanku PKS Zwierzyniec przy drodze Kielce-Busko ruszamy szosą prowadzącą do Kołaczkowic. Teraz po prawej w dali widać Busko Zdrój na wzniesieniach Garbu Pińczowskiego. Przechodzimy przez wieś Elżbiecin, a zaraz za wsią, gdy droga zacznie się wznosić (2 km), a w przodzie ukażą się zabudowania Kolonii Wschodniej Mikułowic, skręcamy w lewo do Zbrodzic. We wsi znajduje się obfite w wodę źródło, a za nią w dali las. Tutaj warto jest się odwrócić, gdyż można zobaczyć obszerne obniżenie oddzielające Garb Pińczowski od Płaskowyżu Szanieckiego. Pokonując kulminację drogi ukazuje się nam widok na Nieckę Połaniecką. Dochodzimy do lasu (5,7 km). Wychodzimy z niego bardzo stromym podejściem do drogi na jego skraju. Znajdujemy się teraz na wysokości ok. 300 m n.p.m. Idąc cały czas krawędzią lasu dochodzimy do szosy Busko-Widuchowa (8,3km), aż do przystanku PKS. Potem znowu przez las, a następnie przez pola. W tej chwili przez moment widać wierzchołek kurhanu, do którego za chwilę dojdziemy. Na początku Żernik Górnych skręcamy w prawo i zaraz w odległości 150 m widać mogiłę-kurhan sprzed 3,5 tys. lat. Historia głosi, że został on wzniesiony przez ludność kultury trzcinieckiej, ponieważ ludność ta chowała swoich zmarłych w zbiorowych grobach po 21 osób. Opuszczając Żerniki kierujemy się drogą polną na wschód (11,5 km). Droga ta wznosi się, a po jakimś czasie widzimy dwa wyodrębnione wzgórza: Czarownica i Biała Góra. Pokonujemy najwyższy punkt tej drogi i mamy teraz rozległy widok na wieżę kościoła w Szczaworyżu. Przechodzimy obok kościoła i dalej wędrujemy w kierunku wsch. Po prawej stronie mamy źródełko i drogę do przystanku PKS. Po opuszczeniu wioski w malowniczy wąwóz lessowy dł. 1000 m. Dnem tego wąwozu podążamy do wsi Błoniec, a za nią do wsi Nowa Wieś (15,2 km). Najpierw tunelem utworzonym przez drzewa i krzewy, potem wąwozem wychodzimy na urodzajne lessowe pola. Pokonujemy delikatne wzniesienie, a za nim po lewej stronie mamy źródło i ujęcie wody. Dochodzimy do skrzyżowania w Kolonii Strzałków, jednak nie wchodzimy do wsi, gdyż szlak skręca w prawo. Zaczyna się wieś Smogorzów i mijając pierwszy dom skręcamy w lewo. Za Smogorzowem idąc drogą polną odsłania się widok np.: na kopalnię siarki w Grzybowie, kominy elektrowni w Połańcu, a najbliżej na czerwony dach kościoła w Stopnicy. Wchodzimy do wsi Prusy, które należały do Jana z Rytwian, kasztelana krakowskiego. Spotykamy kapliczkę z 1890r. z rzeźbą Chrystusa Frasobliwego i za nią skręcamy w prawo.
Przecinamy przepływający strumień, który niedaleko ma swoje źródła i docieramy do szosy (22,2 km). Znajdujemy się w Stopnicy i idziemy wzdłuż murów klasztoru sercanów. Dalej widzimy po prawej fosę zamkową, za fosą zamek wzniesiony przez Kazimierza Wielkiego. Po lewej płynie Stopniczanka, dalej mijamy młyn wodny, obecnie elektryczny. Docieramy do wzgórza kościelnego, rynku, a następnie przystanku PKS, gdzie kończy się ten etap szlaku zielonego.

c. Stopnica - Solec-Zdrój (16 km).

Początkowo szlak ten pokrywa się ze szlakiem czerwonym. Przez pola dochodzimy do głównej drogi we Włosnowicach (2,8 km). Za wsią przed krzyżem z 1891r. skręcamy w prawo w polną drogę. Tą malowniczą ścieżką idziemy wzdłuż robinii. Po lewej stronie za krzewami pozostałości dawnej cegielni. Dalej idziemy lasem, a potem przecinamy szosę Zborów-Piestrzec (4,3 km). Dalej w tym samym kierunku idziemy na przemian najpierw polną drogą potem lasem, a na końcu przez pola uprawne i dochodzimy do Magierowa (7 km). Z lewej strony dobry widok na Solec-Zdrój i obszerne obniżenie terenu utworzone przez Wisłę i Nidę, które w tym miejscu się łączą. Dalej przecinamy szosę Stopnica - Solec przy przystanku PKS i obok parkingu wchodzimy w las. Idziemy wąwozem i dochodzimy do domu myśliwskiego koła łowieckiego. Idziemy teraz drogą biegnącą równolegle do krawędzi lasu. Przez moment odsłania się widok na Pułanki i Kików, w dali na Solec. Za rozłożystym dębem skręcamy w prawo w las i wędrujemy drogą pod górę. Po lewej stronie wąwóz, zarośnięty i trudny do przejścia. Na drodze którą teraz idziemy wczesną wiosną można zobaczyć kwitnący wawrzynek wilczełyko. Po wyjściu z lasu przechodzimy krętą drogą przez pola do utwardzonej drogi w Poniku. Dalej idziemy drogą przez las do wsi Wolica (13,4 km). Zaraz na początku wsi skręcamy w prawo w równoległą drogę i obok nieczynnego kamieniołomu wapienia dochodzimy do ujęcia wody. Za zabudowaniami już widać na wzgórzu dach kościoła w Stopnicy. Dochodzimy do Przystanku PKS Stopnica i rynku, gdzie kończy się ten etap wędrówki.

d. Solec-Zdrój - Nowy Korczyn (17 km).

Trasa zaczyna się przy przystanku PKS. Idziemy przez park zdrojowy, potem krętą ścieżką przez las do głównej drogi w Chinkowie (3,1 km). Tu między domami stoi oryginalny krzyż wykonany z łusek i pocisków z ostatniej wojny. My kierujemy się idąc przez pola w stronę Rzegocina. Za sklepem (6 km) skręcamy w prawo i idziemy najpierw przez las, a później łąkami. W dali po prawej widać las i kościół w Piasku Wielkim. Idziemy główną drogą przez Badrzychowice, aż do szosy Busko - Nowy Korczyn (9,1 km). Idziemy drogą polną w kierunku widocznego kościoła w Strożyskach. Po drodze obok cmentarza po lewej stronie znajduje się figura Chrystusa Frasobliwego z 1696r. Osiągamy wspomniane wcześniej Strożyska i stąd przez przysiółek Przymiarki dochodzimy do Sępichowa (13 km). Dalej szlak biegnie przez podmokłe nadnidziańskie tereny, aż do stacji wodociągowej, cmentarzyska z ruiną kaplicy z pocz. XX w., rynku i przystanku PKS w Nowym Korczynie, gdzie dobiega końca ten etap szlaku zielonego.

e. Nowy Korczyn - Wiślica(21 km).

W Wiślicy idziemy od rynku do mostu na Nidzie. Na skrzyżowaniu skręcamy na Koniecmosty. Z tej wsi dalej idziemy cały czas wzdłuż torów wąskotorówki. Po prawej stronie mijamy kapliczkę ze stożkowym daszkiem, napisem łacińskim i datą 1541r. Dochodzimy do Brodka (4,5 km). Za pierwszymi domami skręcamy w lewo i idziemy drogą polną, aż do wsi Wawrowice. Tu w rozwidleniu dróg przed kapliczką (6,1 km) skręcamy w lewo i idziemy cały czas wąwozem aż do kulminacji drogi. Tutaj skręcamy w prawo w polną drogę. Teraz otwiera się przed nami wspaniały widok na Dolinę Nidy. Jest to jeden z najlepszych punktów widokowych Ponidzia. Prawdopodobnie właś nie na tym wzgórzu w 1587r. Jan Zamojski ogłosił elekcję Zygmunta III Wazy. Schodzimy w dół niewielkim wąwozem i dochodzimy do szosy Wiślica - Opatowiec (7,7 km). Skręcamy w prawo i idziemy przez Pisarki do wsi Kociny. Przed przystankiem PKS skręcamy w lewo i teraz nasza droga biegnie u stóp góry Balenicy. W oddali widać park w Czarkowach. Dochodzimy do pierwszych zabudowań. Drogę przecina nam strumyczek z siarczaną wodą. Również na podwórku gospodarstwa, które mijamy, jest silne źródło wody siarczano-słonej. Idziemy przez wieś i dochodzimy do wspomnianego już zabytkowego parku. Tutaj na wysokiej skarpie nadnidziańskiej znajdują się pozostałości dworu zniszczonego przez wojska rosyjskie w 1914r. Dookoła parku zachowały się fragmenty muru oraz brama. Przebywając w Czarkowach warto jest wybrać się nad Nidę, gdzie są doskonałe warunki do biwakowania i wędkowania. Wpada tu również Maskalisa, rzeczka przepływająca przez Busko. Wychodzimy z czarkowskiego parku i udajemy się na pd. pozostawiając po prawej stronie ruiny czworaków. Idziemy szeroką aleją i na jej końcu skręcamy w lewo. Za chwilę po lewej wysoki Kopiec Grunwaldzki usypany w 1910r. Polną drogą dochodzimy do cmentarza żołnierzy polskich z I i II wojny światowej (12,4 km). Idąc wąwozem, mijamy po prawej stronie barokową kapliczkę z 1666r., a w dali widać wieże starokorczyńkiego kościoła. Za Starym Korczynem przechodzimy obok Domu dziecka w Winiarach. Szlak nasz przecina dalej szosę Kraków-Sandomierz (16,7 km) i prowadzi wśród starych lip i kasztanowców. Są to pozostałości parku dworskiego. Dwór stoi na wysokim brzegu Wisły skąd rozciąga się rozległy widok na tereny po prawej stronie rzeki. Wygodna ścieżka biegnie grzbietem wału przeciwpowodziowego do promu (19,5 km). Szlak prowadzi dalej przez most na Nidzie, obok kościoła pofranciszkańskiego do rynku w Nowym Korczynie i do przystanku PKS, gdzie kończy się szlak zielony

Dochodzimy do przysiółka Wymysłów (1,3 km) skąd w lewo od szlaku 50 m znajduje się źródło. Dalej ta malownicza ścieżka biegnie trawersem. Mijamy wychodnię bardzo kruchego wapienia. W Szańcu przecinamy szosę obok przystanku PKS i przed cmentarzem skręcamy w lewo. Na cmentarzu tym znajduje się kaplica z 1876r i groby strzelców podhalańskich poległych w boju z hitlerowcami pod Broniną. Za nim po prawej podłużne wzniesienie. Jest to góra Kamnica z kamieniołomem wapienia. Z tego kamienia wznosi się wiele budynków w okolicznych wioskach. Dochodzimy do wsi Galów (5,8 km). Tutaj mijamy przystanek PKS (7 km), pokonujemy wzniesienie i opuszczamy główną drogę. Trasa prowadzi wzdłuż toru kolejowego Busko-Kielce, a potem przez pola (nie skręcając w prawo!) do przysiółka Jata (10 km). Przez las do przejazdu kolejowego (11,5 km). Nasz szlak nie przekracza toru i skręca w prawo. Pod znakiem drogowym "stop" polny głaz, a za nim wypisany rok 1863. Znajdujemy się właśnie na polu bitwy z powstania styczniowego. Tu wchodzimy do pobliskiego lasu, mijamy gajówkę i dochodzimy do pamiątkowego kamienia ustawionego w 110 rocznicę bitwy. Obok rosną malowniczo poskręcane sosny. Miejsce to znajduje się we wsi Grochowiska. Jest to miejsce sobotnio-niedzielnych wycieczek mieszkańców Buska i Pińczowa oraz kuracjuszy z buskiego uzdrowiska. Tu kończy się szlak zielony.