Henryk Marconi
Twórca najcenniejszego buskiego zabytku, czyli Łazienek, obecnego Sanatorium „Marconi" urodził się 7 stycznia 1792 roku w Rzymie. Studia architektoniczne odbył w Bolonii Do Polski sprowadził z Włoch 30-łetniego Marconiego, gen. Ludwik Pac, który powierzył mu budowę pałaców w Dowspudzie i Warszawie.

Wkrótce okazało się, te stał się czołowym projektantem gmachów użyteczności publicznej - kościołów, pałaców i tzw. małej architektury (fontanny, studnie, pawilony itp.). Projektuje w stylu eklektycznym, czerpiąc wzory z gotyku oraz renesansu rzymskiego i florenckiego. Z czasem w jego twórczości przewagę weźmie styl zwany neoklasycyzmem. Od 1824 roku Marconi przeszedł na służbę rządową. Projektuje Dworzec Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, ratusze w Radomiu i Łowiczu, Gmach Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego i Hotel Europejski w Warszawie ale takie więzienie na Pawiaku, Bazar i szpital św. Łazarza w Warszawie. Stolicy pozostawił również kościół św. Karola Boromeusza na Powązkach oraz Wszystkich Świętych na Grzybowie, a takie kolumnadę i wodo zbiór w Ogrodzie Saskim oraz wodotrysk przy Kolumnie Zygmunta. W latach 1851-1858 wykłada architekturę i perspektywę w Szkole Sztuk Pięknych.

Na Ponidziu znajdują się jego dwa wspaniałe pomniki architektury, tzn. Łazienki w Busku oraz pałac Wielopolskich w Chrobrzu.

Henryk Marconi jest twórcą całej dynastii artystów. Jako rzeźbiarze, malarze i architekci zasłynęli jego synowie: Karol, Leandro i Władysław oraz wnuk Bohdan.

Franciszek Rusak